سلام به دوستان عزیز،
بد نیست لابلای مطالب خیلی خیلی جدی! کمی هم از دلمان بگوییم.
ساعت حدود 10-11 شب است، کانالهای تلویزیون را بی هدف یکی پس از دیگری جابجا میکنم، شاید اینطوری میخواهم خستگیهای روزمرهام را لابلای برنامههای تلویزیون جا بگذارم. برنامهای توجهم را جلب میکند. گفتگوی فوتبالی شبکه سه!
با اشتیاقی که به شنیدن اخبار دربی (شهرآورد خودمان) دارم متوجه گفتگو و مصاحبه میشوم. خبری از مجری همیشگی که سالها به او عادت داشتیم نیست. توی همین فکرم که بازیکن یکی از تیمهای مطرح فوتبال ضمن معرفی خودش در پاسخ به سوال مجری در مورد رشته تحصیلیاش میگوید:" .در حال تحصیل در رشته کتابداری و (با کمی مکث و دستپاچگی) نمی دانم یک دنبالهای هم دارد"
حتما واژه مورد نظر "اطلاعرسانی” بوده!
واکنش مجری جالبتر از پاسخ دست و پا شکسته فوتبالیست است، با حالتی خاص ( حالتی که توصیف آن در قالب واژهها دشوار است و بسیاری از ما موقع معرفی رشتهمان با آن روبرو می شویم) میپرسد: "چرا کتابداری؟! البته رشته خوبی است" و ادامه میدهد: "کتاب زیاد میخوانید؟" و در پاسخ با جواب "خیر" روبرو میشود.
شنیدن ادامه گفتگو کمی برایم سخت میشود، و این "چرای" بزرگ بدون پاسخ که سالها ته توی ذهن من و خیلی از همرشتهای هایم بوده باز پررنگ میشود. خیلی نمیگذرد (شاید به اندازه نوشیدن یک چای) که سراغ کامپیوتر و کارهایم میروم. و باز مثل خیلی از همرشتهای هایم با امید رو به جلو پیش میروم.
درباره این سایت